top of page
inloopcentrum2.jpg

Ik heb (namens het team van Erm ’n Erm) de eer om jullie een belangrijke

 

Mededeling te doen.

De afgelopen maanden moesten verschillende ontmoetingsruimten in Tienen de deuren sluiten vanwege de coronamaatregelen.

Vanuit een samenwerking met het CAW en de Alexianen kunnen we nu opnieuw ontmoetingsmomenten aanbieden.

Elke organisatie neemt 1 dag voor haar rekening.

Vanuit de hulpverlening is er elke dag ook iemand aanwezig (CAW, wij zijn op maandag ook aanwezig).

Dat maakt dat we voor het eerst een open ontmoetingsmoment hebben dat vanuit een breed partnerschap wordt gedragen.

Het initiatief biedt kansen om in gesprek te gaan met jullie, jullie noden te noteren, het partnerschap uit te bouwen, de vrijwilligers te betrekken,  ed.

uitnodiging-inloopcentrum-1.gif
images (27)_InPixio.jpg

Op deze dagen en uren kan je altijd eens langskomen….

Meer info vinden jullie in bijlage

Wat staat er op het menu en wat kunnen wij aanbieden?

Wordt wekelijks meegedeeld

Nog even de belangrijkste punten op een rijtje:

+ Afhaalmomenten: telkens om 14.00u, 15.00u, 16.00u en 17.00u (een wandelbabbel in een bubbel met vier en een opbouwwerker is altijd mogelijk)

+ Bijdrage: 2,00 €


TER INFORMATIE: Met al je vragen, voorstellen en suggesties contact kunnen opnemen met:

Philippe Boone – 0496/52.68.36 – philippe.boone@samenlevingsopbouw.be (voor Kinderwerking en Vrije Inloop) en

Simon Roovers – 0499/92 14 07 – simon.roovers@samenlevingsopbouw.be (voor het Beleidswerk)

Hanne Desmedt – 0485/11 98 47- hanne.desmedt@samenlevingsopbouw.be (voor de werkgroep Vrije Tijd/Bonkitassi en Onderwijs)Met vriendelijke groeten,

Louis

Erm ’n Erm vzw

Vereniging Waar Armen het Woord Nemen

Grote Bergstraat 21

3300 Tienen

MEER OVER ERM IN ERM

ERM ‘N ERM (TIENEN)

Armoede in Tienen? Laat ook jouw stem horen!

 

Ook in Tienen leven er nog veel mensen in armoede. Erm ’n Erm maakt dit bespreekbaar als Vereniging Waar Armen het Woord Nemen. We werken samen met mensen in armoede aan een sterke vereniging in Tienen. We brengen mensen in armoede bij elkaar zodat ze over hun problemen kunnen praten.

  • Mensen in armoede versterken.

  • Ervaringen van mensen in armoede laten delen en zichtbaar maken.

  • Armoede bespreekbaar maken bij het lokaal bestuur, om de positie van mensen in armoede te verbeteren.

  • Vrije inloop

  • Open Computer Ruimte

  • Kinderwerking

  • Naaiatelier, praatgroep, workshops

  • Sociaal-artistieke projecten

  • Werkgroepen wonen en onderwijs

  • Werelddag van Verzet tegen Armoede

  • Dialoog met het beleid

og-default_InPixio.jpg

Meer over het CAW

Jouw vraag is onze eerste zorg

Het CAW versterkt welzijn

Iedereen heeft het wel eens moeilijk…

Dat hoort bij het leven. Soms kan je terecht bij vrienden of familie. Of vind je er zelf een weg doorheen. Maar iedereen kent ook momenten dat het helemaal niet meer lukt. Daar heb je recht op. Maar iedereen heeft ook recht op goede hulp.

Daarvoor is het CAW er!

Het Centrum Algemeen Welzijnswerk (CAW) helpt mensen met al hun vragen en problemen die te maken hebben met welzijn. Een moeilijke relatie. Persoonlijke moeilijkheden. Financiële, administratieve, juridische of materiële problemen. Problemen in je gezin, familie of je ruimere sociale omgeving… We bieden ook hulp aan slachtoffers en daders van geweld, misbruik en betrokkenen van verkeersongevallen en misdrijven.

Het CAW doet meer.

We geven steun aan diegenen die het moeilijk hebben zodat ze zelf terug verder kunnen. We bieden rust aan diegenen die dat kwijt zijn. We versterken de mogelijkheden van mensen en staan hen bij in het benutten van hun basisrechten. We bestrijden elke vorm van uitsluiting en komen op voor een menswaardig leven voor iedereen. We gaan voor gelijke kansen en een harmonieuze samenleving.

De CAW’s als sector

De CAW’s kiezen ervoor om intensief samen te werken. De CAW Groep verbindt de 11 CAW’s op sectoraal niveau.

De CAW Groep bestaat uit de beleidsgroep, sectorale werkgroepen en de medewerkers van de CAW Groep. In de beleidsgroep zetelen de 11 directeurs van de CAW’s.

Op beleidsniveau wordt gekozen om meer in te zetten op eenduidige en gezamenlijke boodschappen en worden beleidsafspraken gemaakt.

Ook zijn er verschillende CAW overstijgende werkgroepen die het inhoudelijk beleid en de communicatie op elkaar afstemmen.

De medewerkers van de CAW Groep ondersteunen de CAW’s in deze verbinding en doen de belangenbehartiging van de CAW’s ten aanzien van de overheid en vertegenwoordigen hen op allerlei fora.

alexianen tienen.jpg

MEER OVER ST-ALEXIUS

Geschiedenis

De Alexianen Zorggroep Tienen kent, onder verschillende benamingen, een zeer rijke geschiedenis in de zorgsector regio Tienen.

Op het einde van de 13e en het begin van de 14e eeuw vormden zich in de Lage Landen en Rijnland (Nederland, België en Noord-Frankrijk) groepen mannen, leken, die zich bezig hielden met apostolische taken, zoals het verzorgen van zieken en het begraven van doden, vanuit een diepe christelijke bewogenheid. Zij werden ‘Cellebroeders’ genoemd.


Het feit dat zij in aanraking kwamen met besmette patiënten en overledenen, maakte echter dat ze vaak ‘persona non grata’ waren voor de bevolking.

In 1472 werd Sint-Alexius aangenomen als patroonheilige, en gingen de Cellebroeders voortaan door de geschiedenis als ‘Broeders Alexianen’.

Alexianen zijn geen mannen van het woord, hun daden spreken.

De drie belangrijkste caritatieve werken van de Alexianen waren de verzorging van pestlijders, het begraven van overledenen en de opvang van geesteszieken.

De pestverzorging en het begraven van doden waren vóór 1800 de belangrijkste taken van de Alexianen. De stap van verzorgen naar begraven van pestlijders is klein, en in de meeste steden kregen de Cellebroeders het alleenrecht om de doden te begraven.
Het verzorgen van geesteszieken, ook karaktergestoorde en moeilijk opvoedbare jongeren kwam occassioneel voor in de 16e en 17e eeuw, maar werd vooral vanaf de 18e eeuw de voornaamste opdracht van de broeders Alexianen.

In de geschiedenis worden ook heel wat nevenopdrachten teruggevonden, naar gelang de noden die de broeders zagen.

In België blijven 4 instellingen over van de broeders Alexianen: in Tienen, Boechout, Grimbergen en Henri-Chapelle. Het beheer van de 3 Vlaamse instellingen werd in 1998 overgedragen aan de Congregatie der Broeders van Liefde.

De Belgische Alexianen waren immers niet meer talrijk genoeg om het veeleisende beheer en bestuur van hun initiatieven voldoende kwaliteitsvol te blijven garanderen. Hun geschiedenis, inzet en spiritualiteit blijft echter verder leven in het werk dat vandaag wordt geleverd.

Naast de uitbouw van de psychiatrische kliniek, met 5 gespecialiseerde afdelingen, werd in 1976 ook Hestia vzw opgericht, een initiatief voor beschut wonen, dat evolueerde naar verschillende diensten voor de rehabilitatie van personen met een psychische kwetsbaarheid.

In 2002-2003 werd WZC Sint-Alexius gebouwd, nadat de congregatie der zusters Passionisten een klein rustoord hadden overgedragen aan de broeders Alexianen.

In 2012 nam de Alexianen Zorggroep Tienen WZC Huize Nazareth over in Goetsenhoven. Met de opening van WZC Passionisten in 2017, groeide de ouderenzorg uit tot een stevige tak van de Alexianen Zorggroep Tienen.

Het archief van de Belgische Alexianen werd toevertrouwd aan het Katholiek Documentatie- en Onderzoekscentrum (KADOC). In totaal beslaat het ongeveer 38 strekkende meter.

 

Het bevat de verschillende kloosterarchieven, die elk een eigen afdeling van het archief vormen: Antwerpen, Boechout, Mechelen, Grimbergen, Henri-Chapelle, Tienen, Diest, Elsene, Leuven en Lier. De oudste stukken dateren van de 15e eeuw. Het archief bevat stukken die voornamelijk betrekking hebben op drie thema’s. Enerzijds vindt men er archiefvakken over de Congregatie zelf. Verder is er nogal wat interessant bronnenmateriaal aanwezig in verband met de Alexiaanse spiritualiteit en tenslotte vindt men er een aantal archiefvakken over de apostolaatswerken terug.


Zo kan men er patiëntenregistraties terugvinden die een beeld scheppen van de diagnostische en therapeutische praktijken in de instellingen voor geesteszieken vóór de tweede wereldoorlog.

Het KADOC bevindt zich in de Vlamingenstraat 39 in Leuven, en is enkel toegankelijk mits toestemming van de bewaargever, i.c. de Provinciaal van de Sint-Augustinus-provincie van de Congregatie der Broeders Alexianen.

Visie

Expertise

Vanuit een holistische mensbenadering brengt de organisatie expertise bijeen vanuit verschillende disciplines in een organisatie waar mensen terecht kunnen voor professionele hulp. Belangrijke aandachtspunten voor alle doelgroepen zijn:

  • We kiezen niet voor één ziekenhuisbreed therapeutisch model maar vinden het belangrijk dat elke afdeling op basis van de onderliggende waarden (aandacht voor context en op alle niveaus verbindend werken, ‘verantwoordelijkheid’ (krachtgerichte werking / emancipatorisch – werken naar autonomie, ‘medezeggenschap’, motiverende werking) en de individuele noden een therapeutisch kader kiest dat meest aansluit bij de doelgroep en individuele patiënt.

  • Elk behandelteam baseert zijn geestelijke gezondheidszorg op informatie uit wetenschappelijk onderzoek, evidence-based richtlijnen en best practices en de aandacht hiervoor is terug te vinden in de afdelingsbeleidsplannen.

  • De verschillende behandelteams meten de resultaten van hun behandelprogramma’s en sturen deze bij op basis van de gegevens uit het resultatenonderzoek. De behandelaars evalueren de resultaten van hun therapeutische interventies in overleg met de patiënt.

  • We vinden het belangrijk dat er voor elke patiënt een goed dossier bijgehouden wordt, waarin een duidelijk behandelplan op basis van de zorgdoelen terug te vinden is. In de mate van het mogelijke en het wenselijk is dit behandelplan besproken met de patiënten en familieleden.

  • We stimuleren patiënten tijdens de opname om de transfer al te maken naar de eigen dagelijkse realiteit om de eigen regie van het leven terug in handen te nemen. We bieden streven hierbij naar een continuïteit van zorg.

  • We vinden het belangrijk dat artsen en multidisciplinaire teams de expertise uitdragen en actief zijn in maatschappelijke debatten.

Verantwoordelijkheid

Het therapeutisch handelen richt zich vooral op het motiveren van patiënten en versterken van de eigen krachten en eigen verantwoordelijkheden. Behandeling mag m.a.w. niet leiden tot afhankelijkheid van hulpverleners, wel tot emancipatie en autonomie, zij het in verbondenheid…

We vinden het dan ook belangrijk om patiënten zoveel als mogelijk regie te geven over de eigen behandelplannen. Ook op het niveau van de organisatie hebben de patiënten medezeggenschap. Dit vertaalt zich onder meer in de aandacht voor patiëntenparticipatie en -rechten, de samenwerking met de patiëntenraad, het belang van tevredenheidsbevragingen, de ombudsdienst, de inzet van ervaringsdeskundigen…

Overleg

Verbondenheid, verantwoordelijkheid en overleg gaan hand in hand: we kiezen voor een overlegmodel als basis voor de relatie tussen de hulpverlener en de patiënt. De patiënt is de “regisseur” van zijn/haar behandelproces. Behandelen betekent voortdurend een evenwicht zoeken tussen ‘verantwoordelijkheid geven en overnemen waar nodig, zonder zich achter de autonomie te verschuilen en de patiënt aan zijn lot over te laten.

Verbondenheid

Verbondenheid vertalen we op verschillende manieren:

  • De therapeutische relatie: we kiezen voor een model van dialoog of overleg, een model van samenwerking tussen de hulpverlener en patiënt. We willen dan ook op een open, transparante en respectvolle relatie met elke patiënt en/of familie omgaan.

  • De verbondenheid tussen de patiënt en zijn familie of tussen de patiënt en betekenisvolle anderen versterken. Dit betekent dat de familie of betekenisvolle derden zo veel als mogelijk en zo veel als wenselijk betrokken worden bij de behandeling, waarbij de focus kan liggen op ondersteuning, psycho-educatie of familietherapie. We proberen een klimaat te creëren waarin niet alleen de patiënt, maar ook zijn context, zich warm onthaald voelen in de organisatie.

  • De verbondenheid tussen de patiënt en zijn eigen context vertaalt zich ook in het zo kort als mogelijk en zo lang als nodig residentieel behandelen, wanneer mogelijk in daghospitalisatie en zo veel mogelijk ambulant of via het mobiel team, naast het belang dat wordt gehecht aan vrije weekends om patiënten zo veel als mogelijk en wenselijk het contact met hun familie te behouden.

  • De verbondenheid met de tijd en met generaties toont zich in de aandacht die we hebben voor de levensloop van patiënten en de levenscyclus van families. We hebben aandacht voor kinderen, adolescenten, volwassenen en ouderen. We hebben bijzondere aandacht voor de kinderen van onze patiënten. Zij bevinden zich in een kwetsbare positie.

  • De verbondenheid tussen patiënten: we geloven in de kracht van lotgenotencontacten en in de kracht die van ervaringsdeskundigen uitgaan en we willen deze krachten dan ook versterken en bevorderen, bv. door het aanwerven van ervaringsdeskundigen, promoten van zelfhulpgroepen, etc.

  • De verbondenheid met het netwerk in functie van continuïteit van zorg. We geloven sterk in netwerkvorming en ketenzorg en schakelen ons in bestaande ketens van zorg in. We zijn actief in de uitbouw van netwerken en willen hierin een proactieve rol spelen.

  • De verbondenheid met de samenleving: we geloven in de vermaatschappelijking van de zorg en werken hier actief aan mee. Via de herstelbenadering wensen we de band tussen patiënten en de samenleving te versterken of te herstellen.

Gezondheid

De organisatie vertrekt vanuit een holistische mensvisie: dit betekent dat er aandacht is voor alle aspecten van het menszijn.

Aandacht voor lichamelijke gezondheid
Geestelijke gezondheid wordt in belangrijke mate beïnvloed door lichamelijke gezondheid en omgekeerd. Wij willen het verblijf van de patiënt in de kliniek aanwenden om ook aan de lichamelijke gezondheid aandacht en zorg te besteden: gezonde voeding, voldoende beweging, beperking van roesmiddelen, slaaphygiëne…

We zetten in op een kwaliteitsvolle screening, behandeling en opvolging van somatische en psychosomatische klachten of problemen. Bovendien onderhouden wij een goed partnerschap met het Regionaal Ziekenhuis rond specifieke gezondheidsaspecten en -noden van onze patiënten.

Aandacht voor spirituele en existentiële noden
Problematieken van geestelijke gezondheid zijn vaak verbonden met existentiële en spirituele vragen bij de patiënten. Alle medewerkers hebben oog voor deze dimensie.

Onze pastores hebben een eigen opdracht en rol met betrekking tot de existentiële en spirituele noden van de patiënten. Zij nemen deze rol op binnen de interdisciplinaire context van het behandelteam en situeren hun interventies binnen het behandelplan van de betrokken patiënt.

Traditie

De organisatie wil zich actief blijven inzetten op het domein van de stigmabestrijding en positieve beeldvorming van de geestelijke gezondheidszorg. De organisatie wil de traditie van warme, onthalende, menslievende zorg verderzetten. Dit vertalen we in een open, vriendelijke, attentvolle organisatie en brede communicatiestijl.
Vanuit de christelijke traditie kiest de organisatie voor het dialoogmodel. Dit betekent dat we vertrekken vanuit de eigen christelijke identiteit van waaruit we kiezen voor verbondenheid met andere overtuigingen, gastvrijheid, kritische zin en dialoog.

We willen de spiritualiteit van de Alexianen levend houden en uitdragen. Kenmerkend voor deze traditie is onder meer het ‘doen’ en kiezen voor mensen in nood. Dit uit zich in een dynamische aanpak, warme en professionele zorg.

bottom of page